Dit kan ik niet’je…

Het staren naar mijn scherm en het scrollenmet mijn wijsvinger gaat gepaard met veel oooh’s en waaaw’s en ook met  veel “dit kan ik’s.” Die “dit kan ik’s “ lopen niet altijd van een leien dakje en blijken dan later “dit kan ik niet’jes” te zijn.

Na mijn digitale zoektocht en een pinterestbord vol met de meest fantastische ideeën.(vandaar de oooh’s en waaaw’s)volgt alweer de nodige schermtijd om de materialen te verzamelen die ik nodig heb voor mijn nieuw proefproject. Sommige materialen heb ik altijd op voorraad zodat ik onmiddellijk aan de slag kan. Met veel overgave en vol zelfvertrouwen stort ik mij dan in het avontuur van creatieve proefprojecten, modus nog op “dit kan ik”. Haar in een staart, pet op, geen schort (dat lukt wel zonder ),meestal ook geen plastic handschoenen (ik smeer wel handcreme)en een netjes voorbereide tafel. Een beetje zoals een goed voorbereide chirurg aan zijn operatie zou beginnen , met uitzondering dan van die beschermingsmiddelen. Het nieuwe projectje was absoluut een “dit kan ik’ je” en mijn “dit kan ik’jes” worden dan ook later “dit kan iedereen’tjes” . Blijkbaar had ik mij toch iets teveel laten verleiden door de mooie plaatjes en de fantastische resultaten want het was duidelijk een : “DIT KAN IK NIETJE”. Iets met een explosie van een  ballon gevuld met beton….ik hoef het waarschijnlijk niet uit te tekenen maar je kan je vast inbeelden dat alles maar dan ook alles onder de beton zat. Haar, gezicht,kleding, vloer,ramen….de beton droop er af….Ik geef  niet snel op en na meerdere pogingen zonder explosies leek het toch niet het gewenste resultaat op te leveren.Het nieuwe ideetje belande al snel in de prullenbak om plaats te maken voor alweer een ander oooh en waaaw projectje.  Na een wasbeurtje van mezelf en eenpoetsbeurtje van de werkplaats kon ik er weer met veel overgave tegenaan, iets minder uitdagend maar zo blij met het resultaat en uiteindelijk werd het een “dit kan iedereen’tje “,dat nu te ontdekken is in mijn volgende workshop 😊